نکته بسیار جالب و تأمل برانگیزی که از رهگذر بررسی رفتارهای انتخاباتی مردم طی این بیست و چهار سال گذشته آشکار می گردد این است که در پایان هرکدام از این مقاطع، نامزدی موفق به جلب اعتماد عمومی شده که نماد اعتراض به وضع موجود و عملکرد دولت مستقر و نیز منادی تغییر و تحول در روند اداره کشور بوده است.
چنانکه خاتمی نماد اعتراض به فضای بسته و خفقان آور سیاسی و تضعیف شدید جامعه مدنی در دوران هاشمی بود و با شعار توسعه سیاسی، فضای باز، آزادی و فعالیت نهادهای مدنی توانست اقبال عمومی را متوجه خود سازد و احمدی نژاد نیز نماد اعتراض به روند معنویت زدایی و عبور از ارزش های انقلابی و سکولاریزه کردن جامعه در دوران خاتمی بود و با شعار بازگشت به اصول و ارزش های انقلاب موفق شد پیروز صندوق های انتخاباتی باشد.
حسن روحانی هم سومین حلقه از این زنجیره اعتراضات به وضع موجود را کامل کرد. او از همان ابتدای ورودش به عرصه رقابت های انتخاباتی خود را منتقد شیوه مدیریتی احمدی نژاد نشان داد و ایده تغییر اوضاع کشور از طریق مدیریت مبتنی بر اعتدال و عقلانیت را مطرح ساخت. ایده ای که به دلیل بی تدبیری های غیرقابل انکار دولت مستقر طی سال های اخیر می توانست آراء موافق خیل کثیری از توده های مردم را به جانب روحانی هدایت کند.
احمدی نژاد علی رغم تمامی خدمات سزاوار تقدیرش بالأخص در دولت نهم، دست به اشتباهات فاحشی زد که آثار مخرب بسیار عمیقی در بستر سیاسی و اجتماعی ایران برجای نهاد. رواج روحیه بداخلاقی، مچ گیری، پرونده سازی و ایجاد حاشیه، نزاع و تنش های التهاب آور با مسئولان نظام، تکیه بر تحلیل های متوهمانه، افراطی و به دور از واقعیت در مورد مسائل داخلی و بین-المللی، تبلیغ عقاید خرافی جریان انحراف و مهم تر از همه رها کردن امر معیشت مردم و بی توجهی به مشکلات تورم، گرانی و بیکاری در سخت ترین شرایط اقتصادی زیر فشار تحریم ها جملگی موجب خستگی و دلزدگی مردم و رویگردانی آنان از احمدی نژاد شد.
در این اوضاع که همگان از شیوه مدیریتی دولت مستقر و رفتارهای خاص رئیس جمهور حقیقتاً به ستوه آمده بودند، کسی می توانست پیروز انتخابات و میهمان جدید ساختمان پاستور باشد که افکار عمومی جامعه وی را به عنوان نماد اعتراض به وضع موجود و نویدبخش یک هوای تازه و یک رویکرد متحول بشناسند. نامزدهای اصولگرا به دلیل برآمدن احمدی نژاد از بطن جریان اصولگرایی عملاً فاقد چنین ظرفیتی بودند اما حسن روحانی به یُمن وابستگی اش به جناح رقیب قادر بود نقش توأمان منتقد و منجی را به خوبی ایفا کند. روحانی با هوشمندی و بهره گیری از تجربه ارزشمند سیاستمداری خود بر موجی که در مخالفت با احمدی نژاد در جای جای کشور حتی روستاها و مناطق محروم برخاسته بود سوار شد که در نهایت به پیروزی غیرمنتظره او در انتخابات انجامید.
خلاصه این که گفتمان مورد اقبال عموم در انتخابات یازدهم گفتمان اعتدال، عقلانیت و تدبیر بود و بی شک باید ظهور این گفتمان را پاسخی به تندروی ها، بی تدبیری ها و عملکردهای بعضاً غیرعقلانی احمدی نژاد دانست. با این حساب «آری» مردم به روحانی تا حد زیادی ناشی از «نه» آن ها به اقدامات سال های اخیر رئیس جمهور فعلی است و روحانی باید خود را بیش ازهر چیز حتی حمایت هاشمی و خاتمی وعدم اجماع و وحدت اصولگرایان مدیون و مرهون فرصتی بداند که احمدی نژادبا رفتارش در اختیارایشان گذاشت!!
ما منتظر صبح شب یلداییم
ما منتظر آمدن فرداییم
فردا که عزیز فاطمه می آید
با خامنه ای به کربلا می آییم
اَللّـهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَنَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِـكَ یـا اَرْحَمَ الرّاحِمینَما منتظر آمدن فرداییم
فردا که عزیز فاطمه می آید
با خامنه ای به کربلا می آییم
حضرت مهدی(عج):"به شیعیان و دوستان ما بگویید که خدا را به حقّ عمّه ام حضرت زینب(س) قسم دهند که فرج را نزدیک گرداند."
خدایا به حق سوز دل حضرت زینب کبری(س) در فرج آقامون صاحب الزمان(عج) تعجیل بفرما!
